Kroonjuwelen
Blijf op de hoogte en volg Mariet
28 April 2013 | Verenigde Staten, Jacksonville
kroon juwelen
een parel, een diamant
met goud, frutsels en franje
je ziet ze achter beveiligd glas
maar bij ons zijn ze Oranje
de hele wereld kijkt nu toe
hoe ze het in Holland doen
dus Willem, zet je beste beentje voor
en geef ze van katoen !!
Hallo lieve lezers,
Jullie maken je op voor een mooie Koninginnedag, ik hoor net van Thijs Zeelen dat tenminste het zonnetje gaat schijnen al lijkt het niet echt warm te worden. Hier is het zomers en we hebben weer volop de ventilators draaien.
Ik heb spierpijn en ben ontzettend stijf, gisteren hebben Susan en ik eerst royaal ge-yardsaled en daar gewandeld. Ik begon zelf al vroeg gistermorgen, was om 5 uur op en moest wat zaakjes afhandelen. Tanken (3.32 per galon en nog 15 cent extra korting eraf!) en naar de bank maar die was zo vroeg nog niet open dus ik ging even op zoek naar een huis dat ik op internet had gezien, huis niet gevonden maar wel een klasse yardsale. Ik bood op een mooi boekenkastje, een tafeltje op wieltjes (voor Raini), een hardstikke lief blauw bakje met een vuurtoren op de zitting en nog wat kleine dingetjes, totaal van maar 11 dollars. Dat ging dus allemaal in de auto naar huis en Martin zuchtte…lol.
Toen Susan wakker was, rond 10 uur gingen we samen op stap, je weet er zijn van die dagen dan vind je niks en dan zijn er dagen als gisteren waar ik gewoon teveel vind. Gelukkig heeft Susan’s auto veel plaats want hij was vol. Nog een klein kastje, allemaal prinsessen spulletjes voor Ravyn’s kamer (allemaal voor een kwartje per stuk), een snoezig metalen rek voor mijn plantjes, wat mokken voor de koffie op het werk en nog veel meer.
Na alles op de plaats te hebben gezet gistermiddag was het wandeltijd, we hadden het vorig weekend verstek moeten laten gaan vanwege de regen en gisteren besloten we een flink toer te lopen. Er werd iets gebouwd bij de oude Foodlion en wij waren natuurliijk nieuwsgierig.Het is zo’n 3 km vanuit hier en het was perfect weer dus waterfles en telefoon mee en loos. Halverwege kwam er ineens een hond aangelopen en Susan kon het niet nalaten om te zeggen, oh arent you a beautiful dog (oh ben wat ben jij een mooie hond). Nu had die hond dat gehoord en hij dacht, aardige mensen dus tot onze grote verbazing liep hij met ons mee, zelfs toen we de drukke 103th street overstoken. Aangekomen bij het bouwsel wat een Waffle House bleek te zijn stonden we even te overleggen, wat doen we met die hond. Opeens trok Susan me achter een container en zei, sta stil. Er kwam een jongeman aangelopen en aangezien wij stil stonden besloot de hond dat die jongeman een veel interessanter persoon was om te volgen dus daar ging hij. Wij gingen nog even de winkel binnen voor chocolade kookpudding voor Martin (hij vindt warme chocopudding over cake heerlijk) en toen we weer huiswaarts liepen was de hond nergens te bekennen. Halverwege, alweer zagen we ineens voor ons diezelfde hond de weg oversteken. Hij zag ons deze keer niet en verdween in een van de zijstraten. Ik heb tegen Susan gezegd, praat niet meer tegen honden !!!
Van Susan had ik een jaar geleden een dreamcatcher gekregen en toen ik een aantal maanden geleden heel heftig begon te dromen en mezelf steeds wakker maakte hiermee heb ik hem aan de muur boven mijn kant van het bed gehangen. Het werd alleen maar erger, die dromen totdat Martin zei, ik zal er wel wat mee doen. Tot op vandaag weigert hij te zeggen wat hij deed maar de rare dromen hielden op tot dinsdag nacht, toen begon het weer. Toen ik die volgende morgen de dromen vanger van de muur optilde vond ik allemaal bruine stippen ter grootte van papierrondjes als je een perforator gebruikt. Martin had het niet aangeraakt zei hij dus met een vochtig doekje veegde ik de muur schoon en de dromen waren gelijk ten einde. Ik vertelde gisteren tegen Susan wat er gebeurd was en ze gaf me twee dromenvangers, niet voor mij maar eentje voor Janine en eentje Ine dus die gaan in mijn koffer. Ze zijn gemaakt door een Indianenstam waar Susan zo nu en dan geld naar opstuurt en zij sturen haar van alles terug, heel mooi gemaakt met veertjes, heel naturel.
http://2.bp.blogspot.com/-VKGG9MBTcsU/UNvAi9jLDGI/AAAAAAAAIts/-m8dwPfgBNA/s1600/Dream+Catchers+-+Copy.jpg
Op het werk krijgen we onze oude manager Charles weer terug, ik was twee jaar in zijn team toen ik begon, hij verhuisde op gegeven moment naar Kansas City voor een nieuwe funktie maar zijn vrouw wilde niet mee, ze had net een eerste kleinkind en nu komt Charles dus ook weer terug, ik verheug me er de komende week op hem weer te zien.
Het was voor Stephanie een enerverende week, tenslotte kwam haar thuis voetbal club Borussia Dortmund in de finale van de Championsleague en speelt nu de finale tegen Bayern Munchen.
Buiten staat mijn amarrylis uitbundig te bloeien met drie grote witten kelken, ook de hibiscus slaat uit en mijn camelia heeft besloten om me toch ook te verblijden met nieuwe blaadjes, ik dacht dat hij bevroren was. De magnolia’s staan volop in bloei en overal ruik je de zoete geur van jasmijn. Hier is dat een klimmer, de plant die ik vorig jaar van Susan kreeg doet ook zijn best evenals de kamperfoelie die op de schutting groeit. Er zijn echt huizen die een hele lange heg met jasmijn hebben, je zou er zo je neus in willen steken.
http://www.klimop-online.nl/images/Toscaanse_jasmijn_Sterjasmijn.jpg
Ik herinner me als kind dat langs het heilig hart beeld in de Dorpstraat in Kessel langs het huis van pastoor(het beeld staat er nu niet meer staat, het is verplaatst naar het kerkplein) grote jasmijn struiken stonden en de grap was om iemand te vragen te ruiken en dan duwde je die persoon met de neus in de bloem en die neus zat dan helemaal vol met geel stuifmeel.
Ik realiseerde me de afgelopen week dat ik twee jaar geleden in het ziekenhuis lag na mijn bijna hartinfarct, wat ik dacht, ik was niet bang om dood te gaan, een vreemd gevoel achteraf. Ik dacht dat paniek zou toeslaan als je je realiseert dat dit wel eens het einde kon zijn van je leven maar ik was rustiger dan ik dacht dat ik zou zijn. Misschien toch onbewust weten dat er nog meer komt, in het leven of na de dood, Martin bij me en het gevoel van…het is goed zo. Er is natuurlijk nog heel veel wat ik wil met mijn leven maar ook, aan de andere kant, ik ben zo ontzettend rijk in ervaring en herinnering. Ik weet het, een beetje zwaar misschien op een zonnige zondag morgen maar af en toe moeten we stil staan bij wat er voor ons nog in petto is.
Ik kreeg twee uitnodigingen deze week, eentje voor de receptie ter ere van Koninginnedag op de ambassade in Orlando, hapje en drankje maar een beetje ver weg dus beleefd bedankt en verteld dat we niet komen. De tweede kan ik ook niet aannemen, die is in Maastricht in mei voor de presentatie van Platbook 10 dus dat moet dan wel betekenen dat er weer een gedicht van mij in dat Platbook komt, ik had er een paar opgestuurd dus laat me verrassen welk gekozen is maar ik voel me weer zeer vereerd, van de 10 boeken sta ik nu in zeven of acht, ben de tel kwijtgeraakt. Mijn wens, een eigen dichtbundel met Limburgse kindergedichten of, wie weet. Marij Gijsen brengt haar nieuwe bundel uit op Moederdag, dat is helemaal geweldig, ze schrijft juweeltjes waar veel mensen elke week op zondag morgen van genieten, haar gedicht in het eerste uur van Minse Winse, het mijne in het tweede uur.
Ter afsluiting wil ik mijn broer Mart van harte feliciteren, hij is morgen 29 april jarig, een hele fijne dag gewenst samen met Katrin, ze zijn samen lekker op vakantie in Gefrees waar ze de bruiloft van Katrin’s zus bijwonen.
Een fijne oranje dag gewenst, geniet van de activiteiten en de vrije dag en tot schrijfs…Mariet xxxxx
een parel, een diamant
met goud, frutsels en franje
je ziet ze achter beveiligd glas
maar bij ons zijn ze Oranje
de hele wereld kijkt nu toe
hoe ze het in Holland doen
dus Willem, zet je beste beentje voor
en geef ze van katoen !!
Hallo lieve lezers,
Jullie maken je op voor een mooie Koninginnedag, ik hoor net van Thijs Zeelen dat tenminste het zonnetje gaat schijnen al lijkt het niet echt warm te worden. Hier is het zomers en we hebben weer volop de ventilators draaien.
Ik heb spierpijn en ben ontzettend stijf, gisteren hebben Susan en ik eerst royaal ge-yardsaled en daar gewandeld. Ik begon zelf al vroeg gistermorgen, was om 5 uur op en moest wat zaakjes afhandelen. Tanken (3.32 per galon en nog 15 cent extra korting eraf!) en naar de bank maar die was zo vroeg nog niet open dus ik ging even op zoek naar een huis dat ik op internet had gezien, huis niet gevonden maar wel een klasse yardsale. Ik bood op een mooi boekenkastje, een tafeltje op wieltjes (voor Raini), een hardstikke lief blauw bakje met een vuurtoren op de zitting en nog wat kleine dingetjes, totaal van maar 11 dollars. Dat ging dus allemaal in de auto naar huis en Martin zuchtte…lol.
Toen Susan wakker was, rond 10 uur gingen we samen op stap, je weet er zijn van die dagen dan vind je niks en dan zijn er dagen als gisteren waar ik gewoon teveel vind. Gelukkig heeft Susan’s auto veel plaats want hij was vol. Nog een klein kastje, allemaal prinsessen spulletjes voor Ravyn’s kamer (allemaal voor een kwartje per stuk), een snoezig metalen rek voor mijn plantjes, wat mokken voor de koffie op het werk en nog veel meer.
Na alles op de plaats te hebben gezet gistermiddag was het wandeltijd, we hadden het vorig weekend verstek moeten laten gaan vanwege de regen en gisteren besloten we een flink toer te lopen. Er werd iets gebouwd bij de oude Foodlion en wij waren natuurliijk nieuwsgierig.Het is zo’n 3 km vanuit hier en het was perfect weer dus waterfles en telefoon mee en loos. Halverwege kwam er ineens een hond aangelopen en Susan kon het niet nalaten om te zeggen, oh arent you a beautiful dog (oh ben wat ben jij een mooie hond). Nu had die hond dat gehoord en hij dacht, aardige mensen dus tot onze grote verbazing liep hij met ons mee, zelfs toen we de drukke 103th street overstoken. Aangekomen bij het bouwsel wat een Waffle House bleek te zijn stonden we even te overleggen, wat doen we met die hond. Opeens trok Susan me achter een container en zei, sta stil. Er kwam een jongeman aangelopen en aangezien wij stil stonden besloot de hond dat die jongeman een veel interessanter persoon was om te volgen dus daar ging hij. Wij gingen nog even de winkel binnen voor chocolade kookpudding voor Martin (hij vindt warme chocopudding over cake heerlijk) en toen we weer huiswaarts liepen was de hond nergens te bekennen. Halverwege, alweer zagen we ineens voor ons diezelfde hond de weg oversteken. Hij zag ons deze keer niet en verdween in een van de zijstraten. Ik heb tegen Susan gezegd, praat niet meer tegen honden !!!
Van Susan had ik een jaar geleden een dreamcatcher gekregen en toen ik een aantal maanden geleden heel heftig begon te dromen en mezelf steeds wakker maakte hiermee heb ik hem aan de muur boven mijn kant van het bed gehangen. Het werd alleen maar erger, die dromen totdat Martin zei, ik zal er wel wat mee doen. Tot op vandaag weigert hij te zeggen wat hij deed maar de rare dromen hielden op tot dinsdag nacht, toen begon het weer. Toen ik die volgende morgen de dromen vanger van de muur optilde vond ik allemaal bruine stippen ter grootte van papierrondjes als je een perforator gebruikt. Martin had het niet aangeraakt zei hij dus met een vochtig doekje veegde ik de muur schoon en de dromen waren gelijk ten einde. Ik vertelde gisteren tegen Susan wat er gebeurd was en ze gaf me twee dromenvangers, niet voor mij maar eentje voor Janine en eentje Ine dus die gaan in mijn koffer. Ze zijn gemaakt door een Indianenstam waar Susan zo nu en dan geld naar opstuurt en zij sturen haar van alles terug, heel mooi gemaakt met veertjes, heel naturel.
http://2.bp.blogspot.com/-VKGG9MBTcsU/UNvAi9jLDGI/AAAAAAAAIts/-m8dwPfgBNA/s1600/Dream+Catchers+-+Copy.jpg
Op het werk krijgen we onze oude manager Charles weer terug, ik was twee jaar in zijn team toen ik begon, hij verhuisde op gegeven moment naar Kansas City voor een nieuwe funktie maar zijn vrouw wilde niet mee, ze had net een eerste kleinkind en nu komt Charles dus ook weer terug, ik verheug me er de komende week op hem weer te zien.
Het was voor Stephanie een enerverende week, tenslotte kwam haar thuis voetbal club Borussia Dortmund in de finale van de Championsleague en speelt nu de finale tegen Bayern Munchen.
Buiten staat mijn amarrylis uitbundig te bloeien met drie grote witten kelken, ook de hibiscus slaat uit en mijn camelia heeft besloten om me toch ook te verblijden met nieuwe blaadjes, ik dacht dat hij bevroren was. De magnolia’s staan volop in bloei en overal ruik je de zoete geur van jasmijn. Hier is dat een klimmer, de plant die ik vorig jaar van Susan kreeg doet ook zijn best evenals de kamperfoelie die op de schutting groeit. Er zijn echt huizen die een hele lange heg met jasmijn hebben, je zou er zo je neus in willen steken.
http://www.klimop-online.nl/images/Toscaanse_jasmijn_Sterjasmijn.jpg
Ik herinner me als kind dat langs het heilig hart beeld in de Dorpstraat in Kessel langs het huis van pastoor(het beeld staat er nu niet meer staat, het is verplaatst naar het kerkplein) grote jasmijn struiken stonden en de grap was om iemand te vragen te ruiken en dan duwde je die persoon met de neus in de bloem en die neus zat dan helemaal vol met geel stuifmeel.
Ik realiseerde me de afgelopen week dat ik twee jaar geleden in het ziekenhuis lag na mijn bijna hartinfarct, wat ik dacht, ik was niet bang om dood te gaan, een vreemd gevoel achteraf. Ik dacht dat paniek zou toeslaan als je je realiseert dat dit wel eens het einde kon zijn van je leven maar ik was rustiger dan ik dacht dat ik zou zijn. Misschien toch onbewust weten dat er nog meer komt, in het leven of na de dood, Martin bij me en het gevoel van…het is goed zo. Er is natuurlijk nog heel veel wat ik wil met mijn leven maar ook, aan de andere kant, ik ben zo ontzettend rijk in ervaring en herinnering. Ik weet het, een beetje zwaar misschien op een zonnige zondag morgen maar af en toe moeten we stil staan bij wat er voor ons nog in petto is.
Ik kreeg twee uitnodigingen deze week, eentje voor de receptie ter ere van Koninginnedag op de ambassade in Orlando, hapje en drankje maar een beetje ver weg dus beleefd bedankt en verteld dat we niet komen. De tweede kan ik ook niet aannemen, die is in Maastricht in mei voor de presentatie van Platbook 10 dus dat moet dan wel betekenen dat er weer een gedicht van mij in dat Platbook komt, ik had er een paar opgestuurd dus laat me verrassen welk gekozen is maar ik voel me weer zeer vereerd, van de 10 boeken sta ik nu in zeven of acht, ben de tel kwijtgeraakt. Mijn wens, een eigen dichtbundel met Limburgse kindergedichten of, wie weet. Marij Gijsen brengt haar nieuwe bundel uit op Moederdag, dat is helemaal geweldig, ze schrijft juweeltjes waar veel mensen elke week op zondag morgen van genieten, haar gedicht in het eerste uur van Minse Winse, het mijne in het tweede uur.
Ter afsluiting wil ik mijn broer Mart van harte feliciteren, hij is morgen 29 april jarig, een hele fijne dag gewenst samen met Katrin, ze zijn samen lekker op vakantie in Gefrees waar ze de bruiloft van Katrin’s zus bijwonen.
Een fijne oranje dag gewenst, geniet van de activiteiten en de vrije dag en tot schrijfs…Mariet xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
