For sale!!!!!

As de ganze euvervleege
En de nachte waere keul
Weit ich ut geit neet lang mier duure
Krieg ich ut kriebel friemel geveul

Nog 10 waeke , 70 hiele dage
En den vleeg auch ich hiel wiet
Tel de oere, de minute
Ben soms ech den tekst weer kwiet

Zeen die sjnuutjes van die kiendjes
En zow noe al wille gaon
Maar och, de veurpret is auch bes aardig
Ofsjoen, un bietje sjpooje zow de klok ech neet missjtaon

Hallo lieve mensen

Weer een week voorbij, als het zo doorgaat ben ik terug in Limburg voordat ik het in de gaten heb, bij jullie gaat de temperatuur vooral ‘s nachts nu flink omlaag hoor ik net van weerman Thijs maar hier gaat het iets langzamer, we zitten nu tenminste in de nacht in de zestig Fahrenheit , dat is rond de 20C maar de dagen zijn nog steeds warm met tussen de 25 en dertig graden. Best wel lekker, die morgens, gisteren moest ik al om 8 uur beginnen dus vertrekken om kwart over zeven, raampje van de auto open en een koel briesje dat mijn bloes deed opbollen, wat een perfect begin van de dag. Het was een rustige week, niet teveel telefoontjes (woensdag maar 6 over de hele dag) en ik had meer dan voldoende tijd om wat plannetjes uit te werken. We hebben onze afdeling versierd, het thema Olympische Spelen en dat was een uitdaging want we hadden niet echt veel om mee te werken. Het resultaat, daar ben ik best wel trots op (zal volgende week wat foto’s maken voor jullie), ik heb 5 hullah hoops geleend van Susan, daar crepepapier omheen in de juiste kleuren en toen alles aan elkaar geknutseld, het geheel hangt aan het plafond en ziet er puik uit, ook hangt mijn grote Amerikaanse vlag aan de muur en heb ik allerlei icoontjes van de spelen, sporten etc uitgeprint en aan linten gehangen. De bedoeling was om in het midden van de tafel een beachvolleybal parcours uit te zetten, de doos is er, ik heb een volleybal net gehaakt maar de collega’s zijn niet echt cooperatief dus de beloofde zand en de barbie’s nou ja, die zijn er dus nog niet.

Martin voelt zich veel beter al doet zijn been dat het ergste opgezwollen was van de vocht nog veel pijn, ik wrijf en masseer elke avond maar ik denk dat een spier of misschien wel een zenuw knel heeft gezeten of zelfs beschadigd is, als een soort zweepslag en dat heeft tijd nodig, ja, geduld is een schone zaak, zelfs voor meneer Gaylord. Hij is langzaam begonnen in de tuin want we hadden een soort ultimatum van onze huurbaas, per email en per post, we zopuden alles in order maken en dan bellen zodat hij kon komen controleren of het was zoals hij wilde. Omdat ik vrijdag vrij was zouden we het meeste werk vrijdag doen, eventueel met hulp van Ian en dan in de middag het telefoontje naar Bob plegen maar ook Bob is net de geduldigste dus die stond vrijdag morgen ineens voor de deur om 10 uur. Hij verwachtte niks dus ik kon zien dat hij aangenaam verrast was dat er al zoveel was gebeurd, kantjes, gras gemaaid, struiken gesnoeid naar de hoogte die hij aangegeven had (ineens was dat niet goed meer, nu moeten ze nog lager !) en achter was alles klaar, lege tuin en alles kaal. Hij vroeg me de rest nog te doen en dan was het ok, hij wilde ook heel graag dat wij bleven wonen, tenslotte is dat al meer dan 4 jaar zo en ook hij weet heel goed wat een goede betalende huurder waard is. Hij heeft zijn geld voor de boete ook binnen. Achter in mijn bloemenbed ook een oplossing, alle onkruid eruit en een oud plastic tafellaken op de grond en daarop alle bloempotten, het ziet er best leuk uit. Carla’s ananas groeit als kool, ook die foto’s volgen.
Al die gedoe spoorde mij aan om toch eens rond te kijken voor een ander stekkie, niet huren want 850 per maand voor wat we nu hebben is best wel aan de lage kant, ter vergelijking, het huis op de hoek tegenover Susan heeft dan wel 4 slaapkamers maar geen garage of carport en is te huur voor 1100, in de 4 jaar dat wij hier zitten is dit de vierde keer dat het verhuurd wordt en iedereen is met een flinke huurschuld eruit gezet. Ik kwam via google terecht op een website van goedkope koophuizen, het is bijna te goed om waar te zijn en er zal best wel een aantal addertjes onder het gras zitten maar er staan een heleboel huizen op die van 25000 tot 50000 dollars moeten kosten, dat zou betekenen een kosten plaatjes van maar een paar honderd dollars per maand, minder dan de helft van wat we nu betalen en dan is het echt van ons. Ik ben naar een gaan kijken, klein, ja maar een leuke tuin maar het bleek dat dit net verkocht was, voor $24900.00. Ik heb mijn droomhuisje met tuin al gevonden, gebouwd in 1953 maar het is hout en ziet er ontzetten bewerkelijk uit, och we blijven kijken, geen haast. Ik weet ook niet wat werken met een realtor allemaal inhoudt, het is zeker niet voor niks en hier moet je 20% van de koppprijs aanbetalen en kun je de rest financieren dus misschien vrijdag maar eens naar mijn bank gaan om te kijken wat mogelijk is. Ook banken verkopen huizen, het zijn foreclosures, huizen waarvan mensen de hypotheek niet meer kunnen opbrengen en meestal wil de bank er gewoon vanaf dus die gaan voor een hele redelijke prijs de markt op. Ik heb meer en meer de behoefte om wat voor onszelf te hebben, geen gedoe met een huurbaas, je moet nog steeds je tuin op orde hebben natuurlijk maar je kunt hem ook inrichten zoals je wilt en dan denk ik, weg met dat stomme gras.

http://www.trulia.com/property/3058044839-4804-Tulipwood-Rd-Jacksonville-FL-32210

Je kunt op de kleine foto’s klikken, er zijn er een hele serie. Het ligt iets noordelijker van waar we nu zijn maar veel director naar werk, we blijven hopen dat het lukt natuurlijk.

Dit weekend is Raini ook verhuisd samen met haar nieuwe vriendin Star, ze belde Martin gisteren met de vraag of hij al in staat was om zware dingen zoals een bed en wasmachine te sjouwen, antwoord NEE dus toen ging het over, we proberen vandaag even op bezoek te gaan, ik ben heel benieuwd waar ze nu wonen, het schijnt een heel groot apartementen complex te zijn als ik op de kaart kijk.

Van de week gingen we ook bij Hubert op bezoek, hij is een oude vriend van Martin en de broer van de sheriff van Jacksonville, het hoofd van de politie hier. Hubert en Martin kennen elkaar sinds de lagere school en waren broeders in kattekwaad uithalen, je zou de verhalen moeten horen wat ze allemaal uitgevreten hebben vroeger. Hubert is een heel plezierig mens, opgewekt, grappig en heel gastvrij. Hij heeft een vriendin die toen we daar waren op zondag morgen net van haar werk kwam, de hele nacht door in een bar, ze deed me een beetje aan Lonneke denken qua uiterlijk. Ze bood me een biertje aan (in haar gedachtenwereld is het tenslotte avond na het werk) maar ik legde haar uit dat dit voor mij overdag absoluut geen optie is. We luisterden naar oude rockmuziek en de mannen haalden wat herinneringen op. Hubert’s vriendin (ik denk dat ze Kathy heette maar weet het niet meer zeker) vertelde me dat haar grootmoeder volbloed Native American (Indiaans) was en 112 jaar oud was geworden, hey, ik ben pas op de helft dan !!!
Ik ga er weer een eind aan breien voor vandaag en even naar buiten, vorige week zijn we na mijn verslag naar een park in de buurt geweest, er was nog geen mens en we zagen maar liefst 8 red tail hawks bij elkaar op het sportveld, de omheining en de dugouts zitten, we hebben een uur staan kijken en genoten dus dat is voor herhaling vatbaar.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Roodstaartbuizerd
we stonden maar een paar meter van ze af, het was indrukwekkend.

Allemaal een fantastische week gewenst en tot schrijfs !!!

Mariet xxxxx