Kleine jongen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Kleine jongen - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Kleine jongen

Blijf op de hoogte en volg Mariet

28 Juli 2019 | Verenigde Staten, Jacksonville

Gestolen kussen

In het duister
De wind alleen
Hoort ons gefluister
Strelende handen
Ademloos
Zucht
De maan kijkt toe
Afscheid nemen is zwaar
Sterrevlucht



Goeiemorgen lieve mensen



Jullie hebben het koeler nu en Max heeft net gewonnen in de regen, wat een zondag toch !!



Hier is het na een paar koelere dagen met heel veel regen van een tropische depressie weer behoorlijk op aan het warmen, ik zit hier binnen met de ventilator op volle toeren en mijn haren en lijf zijn klieder.

Ik had ze de vorige grotendeels af laten knippen, helemaal op laten scheren zelfs, alleen op de top van hoofd zijn nog krulletjes.

Ik zit te wachten op een berichtje van Darian dat ze daar klaar zijn met het stofzuigen van het zwembad, waterzuigen, bladzuigen, allemaal kleine nare dingetjes zuigen.

Dan rijd ik erheen met een auto vol met spul voor de mannekes, de hele luchtmacht basis die al jaren voor speelplezier heeft gezorgd en de grote emmer met duplo, weg ermee.



De grote uittocht in mijn garage is begonnen, gisteren was clean up garage dag, tenminste dat was de bedoeling. Ze zouden allemaal vroeg opstaan en de hele dag sjouwen.

Ik was vrijdag na werk al begonnen en er stond al een hele hoop aan de weg inclusief al het electronisch spul van Martin dat dus al jaren in de garage stond en zijn twee supergrote speaker boxen die hij ooit bij Fred Durst, de zanger van limp Bizkit meekreeg na een tijdje op zijn huis te hebben gepast tijdens hun tour in Europa.

Niemand wil het dus weg ermee, ook heel veel borduur patronen met pijn in mijn hart maar ja, ik heb een doos bewaard, met dmc garen en wat leuke pakketjes, een hele krat vol met dat spul gaat ook naar Sabrina op het werk die dol is op handwerken en de rest, is al opgepikt door liefhebbers dus uiteindelijk belandt het nu nog niet in de vuilnis.



Gisteren begon ik om negenen met het speelgoed, alles uitsorteren, kapot in de afval en vier dozen volgemaakt met nog goed spul dat ik naar de kerk om de hoek bracht, ze waren er erg blij mee.



Ergens rond elven maakte ik Ian wakker zoat hij het hout in de tuin kon sjouwen, dat kostte hem tien minuutjes en daarna verdween hij weer naar bed. Ondertussen was April ook wakker, ze hielp een half uurtje mee en ging daarna naar Raini's kamer , douchen opmaken, al die dingen die een mens moet doen en die niks met garages te maken hebben, beiden hebben werken niet uitgevonden.



Zoals nu, het is na twaalven en ja hoor, April ligt nog steeds te slapen op de bank en Ian in zijn kamer, waarschijnlijk geen activiteiten voor twee uur of zo, wat een leven.



Gisteren om vijf uur had ik het wel gezien, er was heel veel weg, er staat nog meer, al het spul van Raini moet nog weg maar we mogen er zelfs niet naar kijken, ik heb lekker gekookt voor iedereen en na het eten kwam Todd langs om te kijken hoe we opschoten en om met April te kletsen, we hebben wat ideeen over scheidingswandjes en zo.

Zij hebben de hele avond buiten zitten kletsen, met fris en een Stellaatje van mij, zo intensief dat April zelfs vergat om te gaan werken, ik zat lekker binnen, veel te veel muggen daar buiten.



Komende week moet er nog heel veel gebeuren maar ik moet werken en ik heb er een hard hoofd in want als ik niet zeg wat er moet gebeuren gebeurt er dus niks.



Vrijdag ga ik uit, VYNL heeft een last minute bij Boondocks, ze hebben daar al eeuwig niet meer gespeeld, het is niet ver van mijn werk en Darian gaat waarschijnlijk mee.



Het was weer een superdrukke week op het werk, mijn manager had zoals altijd weer het nodige op te merken maar och, ik had al besloten me er niet meer druk over te maken.



Dingen gaan beter dan verwacht, ik heb met April gesproken en het wordt waarschijnlijk zo dat als ik hier vertrek, zij het huis overneemt, ze kan het best betalen, als ze gaat werken maakt ze gemakkelijk een paar honderd per avond en op die manier hoef ik niks leeg te ruimen, niks te poetsen, Ian kan blijven en zorgen dat zijn dochter naar school gaat etc en Freckles heeft nog steeds een thuis.

Dus ik pak dadelijk een keer mijn boeltje en vlieg naar huis, Deluxe want ik heb het verdiend.



Komende vrijdag is Rob jarig, een en veertig jaar geleden om deze tijd was in in het ziekenhuis, er was toen een hittegolf die eindigde op de dag voor zijn geboorte. Ongelofelijk zo lang geleden en toch net gisteren, ik herinner me elk detail, hoe we van de nonnen onder de deken moesten blijven tijdens bezoek uur, hoe warm het ook was, hoe ik niet echt kon eten en trappen liep om de weeen op te wekken. ER lag een vrouw bij mij op de kamer die haar twaalfde kind kreeg, in diezelfde tijd sprong een vrouw van het dak daar, haar baby moest een transfusie krijgen, ze was Jehova, ze kon het niet accepteren dat het een kwestie van leven en dood voor haar kind betekende en koos voor haar eigen dood.

En ik werd moeder, voor het eerst in mijn leven, moeder van een zoon, de stamhouder bij de Janssen familie, een zoon die klein en wonderschoon was....



En nu heeft die zoon twee dochters maar nog steeds als ik naar hem kijk komt die baby, die kleuter, die kleine jongen terug..



En die andere kleine jongen die later in augustus jarig is, die heeft zijn eigen kleine jongen in het verre Bulgarije, afgelopen zondag kon ik weer even genieten van Lucas, hij is ook zo'n mooi kind !!



Afscheid nemen van dingen, zo zwaar soms omdat je weet dat het iets betekende voor die ander die er ook niet meer is. Ik vond een verroeste blikken doos, met erin de schat van een tiener, krantenknipsels, foto's van dagen van weleer, KIss, Van Halen, Led Zeppelin, allemaal verzameld door een jongeman die heel erg dol op muziek was, zijn idolen, maar ook zelfgemaakte posters van zijn eigen band, lijsten met songs voor optredens en wat plaatselijk spul. Die plaatselijke band zoals Skynyrd, dat gaat naar Joe, die weet wel iemand die dit verzameld en de rest, weg, de kids willen het niet en als ik het mee naar Nederland neem wordt het op een dag ook weggegooid, al dat spul dat oma bewaarde !!



IK vond ook wat songteksten van Martin, van songs die ik op cd heb en op youtube, die bewaar ik wel, no way dat dat verloren gaat voor nu, ik koester het voor altijd.



Robje, van harte voor vrijdag en ik hou van jou..



Liefs van Mariet




  • 28 Juli 2019 - 21:14

    Marie-Louise Rhee:

    Jeetje, ik kende die vrouw en haar gezin..lagen naast mijn schoonouders op de camping in Belfeld... Lijkt me stug dat in die tijd 2 vrouwen om dezelfde reden naar beneden gesprongen is...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 523
Totaal aantal bezoekers 437583

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: