Marathon - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Marathon - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Marathon

Blijf op de hoogte en volg Mariet

30 Maart 2014 | Verenigde Staten, Jacksonville

wao blieft den tied
wao geit der haen
waem telt alle oere
some geit hae sjne
lden te langzaam soms
daag kenne zoe lang doere
maar onbewust haolt hae os toch in
we kennen um neet versjlaon
en veur det wae ut weite
is ut allemaol gedoan
dus geneet, kiek neet om
det haet genne zin
laef ut laeve wie ut kumpt
geneet en sjpring der midden in

Hallo lieve lezers,

Wat weer een week met ups en downs. We begonnen de vorige week natuurlijk met de babyshower van Darian en Josh, lang naar uitgekeken en het was fun. Na alles in gepakt te hebben, mijn pittige gehaktballetjes met knoflook dip en de cupcakes die heel lekker waren, Martin de auto, hij voelde zich redelijk goed op weg naar Ricky’s. Daar aangekomen zaten er wat mensen buiten en ik maakte kennis met vrienden van zowel Darian als van haar moeder Kelly. Martin verdween onmiddelijk naar de achtertuin om daar met Ian wat rond te hangen. Officieel begon het om twee uur maar zoals met alles hier, mensen zijn niet zo klokbewust. Uitendelijk was het bijna drie uur voordat de spelletjes begonnen want dat hoort er blijkbaar bij. Darian was het stralende middelpunt met haar ronde buik en Josh zat stil te genieten van alle aandacht. We kregen een ketting met een speentje om en vanaf dat moment mocht het woord baby niet gebruikt worden want dan was je je speen kwijt wat bij mij heel snel gebeurde. Er waren potjes babyvoeding zonder labels en dan proeven en raden wat het was, wie kan het eerste een babyflesje appelsap met een speen met een klein gaatje uitdrinken en wie raadt wat de omvang van Darian’s is. Daarna was het tijd voor de taart en eten, een hele tafel met vanalles stond klaar en vooral de balletjes waren een succes, 5 pond gehakt verdween als sneeuw voor de zon. De taart was heel mooi maar ontzetten zoet dus nee voor mij. Daarna werd het ouderpaar in het midden neergezet en was het tijd voor de kadootjes. Mijn prikbord werd als eerste opengemaakt en ze vonden het heel mooi. Na een half uur uitpakken was het ouderpaar een heleboel luiers, kleertjes en andere noodzakelijke babyspullen rijker. Daar was het snel gebeurd, mensen vertrokken, Martin was met Ian al naar huis en ik kreeg een lift van een tweetal dames die in onze buurt wonen. De rest van de dag lekker relaxen en Raini kwam later thuis met een heleboel restjes eten dus koelkast weer helemaal vol, jammer genoeg eten ze hier geen restjes, behalve ik dan dus na een paar dagen hadden de vogeltjes buiten ook een feestmaal.

Op het werk ging de funweek van start, maandag sport team dag dus in mijn Seminole uitfit naar het werk, jack, tshirt en pet en ook het cheerleaden ging door. Ik vertelde Joe wel dat ik toch een paar dagen nodig had om mijn cijfers proberen op te krikken voor mijn bonus en dat was ok.

Dinsdag superlange chemo en wat was mijn schat ziek, kon niks eten, maagzuur, misselijk en zijn vingertoppen en tenen zonder gevoel dus elke avond voetjes wrijven. Hij werd hoe langer hoe zieker en dat duurde tot vrijdag toen we wat te roken konden krijgen, toen ging de misselijkheid weg en kon hij weer eten.

Woensdag was het ‘wie kan de meeste at&t spulletjes op zijn lijf dragen, tshirt, buttons, stickers, armbandjes etc. Ik had alleen shirt en armband en voorzag mijn collega Kim van een aantal pins en zo, zij won de wedstrijd met over 100 accessoires !

Donderdag was het NERD DAY. Je kon je verkleden als je favoriete nerd en ik ging als Sheldon Cooper’s mama, lekker een beetje truttig in degelijke rok en vestje.

Vrijdag was het Pyama dag, wel netjes natuurlijk dus de konijnensloffen aan, niet met autorijden natuurlijk, pyama, papilotjes in mijn haar en een knuffel. Het voelde heel vreemd toen ik uit de auto stapte, net als in een droom waar je je realiseert dat je niet gekleed bent in een mensenmassa. Ik voelde me bijna naakt het eerste uur maar het was wel lekker zo ongedwongen.

Doordat mijn cijfers opgekrikt moeten worden wil ik de bonus krijgen, ik ben heel dichtbij en ook om wat extra centjes te hebben had ik me opgegegeven voor overwerk in het weekend. Dat betekende gisteren zaterdag om 8 uur beginnen, 4 uur aan de telefoon en toen nog 8 uur mijn normale zaterdag werk als service lead…kassa !! Vandaag plak ik er nog eens 7 uurtjes aan vast, allemaal aan de telefoon van 10.00 tot 18.00. Zondag wordt 150% betaald plus nog eens 50% overwerk premie maar die zie ik pas over 3 weken op mijn loonstrookje, hebben we wat in het vat. Het is voor het eerst dat ik op zondag werk en ik heb al gehoord dat het heel gezellig is.
Als ik vanavond dan thuiskom is er eten !! Raini heeft groot inkopen gedaan en Ian, Darian en nog wat vrienden komen allemaal eten. Ik zag kip en ribjes dus waarschijnlijk gaan ze buiten grillen, ik laat me verrassen.
Darian moest op controle afgelopen week en de dokter vertelde haar dat ze al een centimeter ontsluiting had en de baby’s hoofd was al waar hij moest wezen dus het kon wel eens vroeger gebeuren als 25 april, ik zag dat zondag al, ik geef het een twee tot drietal weken max.
De auto, ja hoor het is allemaal klasse op dit moment. Martin is gestopt met het ontkoppelen van de accu ‘s nachts nadat de stoel niet meer is aangesloten op het electrische circuit, niet meer ‘s morgens aan de oplader en er is geen vuiltje aan de lucht.

Alles staat hier in bloei, de azaleas in zoveel mooie kleuren, dogwood bomen, tulpenbomen en de wegkanten zijn een lust voor het oog. Susan en ik hebben met een schop alle paperwhite hyacinten bij haar buurvrouw Janice uitgegraven nadat ze verhuisd was en ik heb wel 100 bollen, ik moet er nog een aantal planten. Ik heb aan mijn overbuurvrouw Lily ook een zak gegeven, ze is heel aardig, ze komt oorspronkelijk uit Roemenie. Haar dochter en schoonzoon zijn net terug met hun 8 maanden oude babydochter uit West Virginia en wonen bij haar, niet altijd even gemakkelijk, Lily is helemaal haar eigen riutme gewend dus ze kon wel een opkikkertje gebruiken.

Op 4 april is Ger Wijnhoven jarig, van harte proficiat !!!!

Ik ga nog even snel koffie halen want dan moet ik mijn lunch klaarmaken en is het bijna tijd om te gaan, het wordt toch pittig, 10 dagen aan een stuk werken want ik heb pas donderdag weer vrij en dan hebben we twee dokters afspraken. Woensdag morgen ook de oncoloog, dan draai ik de late shift dus relaxen waar het kan.

Fijna week, geniet van het fraaie voorjaarsweer en tot de volgende week.

Liefs…Mariet xxxx

PS, een heleboel foto’s op deze link

http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2014/03/marathon.html



Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 452
Totaal aantal bezoekers 437422

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: