Ik zie een ster - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu Ik zie een ster - Reisverslag uit Jacksonville, Verenigde Staten van Mariet Knippenberg - WaarBenJij.nu

Ik zie een ster

Blijf op de hoogte en volg Mariet

23 December 2012 | Verenigde Staten, Jacksonville

Vrede
het lijkt soms een ijdel gebaar
overal vechten de mensen
overal dreigt er gevaar
vluchtelingenkampen
bombardementen
kinder hongerig en koud
en alles draait om centen
wij bidden voor vrede in deze tijd
maar wie kan ons dat bieden
soms lijkt een oplossing zo ver weg
en wachten we op een wonder dat moet geschieden
maar vrede begint in ons eigen hart
naar familie, vrienden, buren
verdraagzaamheid en delen
en wensen dat die weg naar vrede
niet zo lang is, niet eeuwig zal duren

Hallo lieve mensen

Ja hoor, we zijn er nog, de wereld is nog niet vergaan, had denk ik niks te doen met de Maya mensen maar gewoon verkeerd uitgelegd en ik ben er blij om. Het heeft een hoop stress opgeleverd voor veel mensen die panisch probeerden om duikboten te regelen of de juiste berg op te zoeken om gered te worden door buitenaardse wezens en ook een onderhoudende film maar we gaan gewoon nog even door.
Dat betekent ook dat we ons nu echt op gaan maken voor de Kerstdagen. Martin vertelde me een paar weken geleden, ja hoor, je mag versieren dit jaar, boom, alle toeters en bellen want….voor die tijd vergaat de wereld toch. Ik nam dat zo serieus dat ik hem vertelde dat ik een levende kerstkribbe wilde hebben met stro, een homeless echtpaar dat op het punt stond om te bevallen en zo, toen had hij toch wel zijn bedenkingen maar we hebben er toch maar van afgezien. Geen boom (te duur en we hebben ook niks om te versieren) maar ik heb wel kadootjes gekocht voor de kids. Gisteren ook eindelijk Ian’s sweatshirt met capuchon gevonden want dat was nog een hele opgave in zijn maat (hij is een meter 95) en nu nog alles inpakken.
Het was me een weekje wel, maandag viel het toch tegen om weer te gaan werken, Martin was jarig maar die vindt die feestdag maar niks, ik had hem de dvd van Led Zeppelin besteld en daar was ie wel blij mee en een keramisch keukenmes.
Ik hield het op het werk vol tot 5 uur, toen kwam de jetlag en vloerde me zodat ik een uurtje eerder naar huis ging. Vanaf dinsdag ging het veel beter en het was fun. We deden de 12 days before Christmas met elke dag kadootjes die verloot werden, zover nog niks gewonnen.
Ik had een hoop foto’s van mijn vakantie en het was ontzettend leuk om die allemaal te bekijken, mijn facebook mensen hebben er al een aantal gezien. Donderdag had ik vrij en eigenlijk een afspraak met de cardioloog maar die heb ik verzet naar 17 januari want ik had geen tijd om te gaan bloedprikken en dus had ik de donderdag voor mij en mijn lief. We gingen lekker naar de bioscoop, The Hobbit stond op het programma en het was klasse. Ik heb echt twee en een half uur genoten van het eerste deel, een van mijn favoriete boeken sinds de zeventiger jaren was fantastisch verfilmd, het was niet druk, er zaten misschien 30 mensen in de zaal en dus lekker lui op de laatste rij, heel hoog en we konden alles perfect zien.
‘s Avonds nog gauw even wafels bakken voor de potluck van vrijdag op het werk. Ik startte mijn computer vrijdagmorgen en vond mijn scherm heel grauw en grijs, ook mijn muis werkte niet erg goed, herstarten maar dat deed niks. Toen viel me ook op dat de letters op mijn toetsenbord wel erg door elkaar stonden, letters in plaats van cijfers en zo. Ik vroeg Ashley even te kijken, misschien zag ik wel rare dingen op deze einde van de wereld dag. Ze moest erg lachen, ze hadden mijn monitor instellingen veranderd en een plakbandje over het lampje van mijn muis verklaarde waarom die haperde maar ik moest nog een uurtje wachten totdat Chris er was zodat al mijn keyboard knopjes weer keurig op de juiste plaats waren. Raar hoor om een M te typen terwijl er het knopje van de 9 zit etc. Iedereen had lekkere spulletjes meegebracht, kersentaart, cheesecake, koekjes en ze waren erg verrast over de wafels, Debby kwam mij een dikke knuffel geven, ze vertelde dat ze een collega had vroeger , 10 jaar geleden die deze wafels ook bakte en ze had er na die tijd nooit meer gegeten.
Omdat ik donderdag vrij had moest ik gisteren werken, ik was vroeg en stopte even op een estate sale, een reusachtig en heel mooi huis aan de rivier met veel kamers, inloopkasten en dergelijke en ik vond een paar mooie glazen voor een kwartje per stuk en een geweldige koffer van het merk Voyager (kost rond de 100.00 nieuw) die ik op de kop tikte voor 10.00 (7.50 euro) want de mijne was erg beschadigd na de laatste vlucht.
Het is vanmorgen koud, na een paar dagen boven de 25 vriest het nu een paar graden en aangezien de ramen in de slaapkamer openstaan was het net een koeling dus onder twee dekens was het heerlijk slapen.
Ik weet nog niet wat we met Kerst doen, toen ik afgelopen week bij Ricky en Meemaw kwam vertelde ze me dat ze naar het ziekenhuis was gegaan (eindelijk) en de dokter had borstkankeer geconstateerd. Ze stond erop dat ik de knobbel voelde die ze al heel lang had maar ze had nooit iemand iets verteld, hij was zo groot als een ei, ze is 91 en de dokters willen er niks meer aan doen dus dit kan haar laatste Kerst zijn. Triest hoor, ze is een schat en me zeer lief.

Ik ga een aantal foto’s van mijn vakantie plaatsen, vooral de foto’s van een besneeuwd Kessel zijn fantastisch denk ik.
Ik wil jullie allemaal een gezegend en vredevol Kerstfeest wensen samen met familie en vrienden, allen die jullie lief zijn en dan gaan we ons deze week opmaken voor het einde van het jaar in bezinning voordat we weer aan een heel nieuw hoofdstuk beginnen.

Liefs….Mariet xxxxxxxxx

je kunt dit verslag met foto's ook vonden op :

http://marietvanknippenberg.blogspot.com/2012/12/ik-zie-een-ster.html




  • 24 December 2012 - 11:54

    Joke Heijnen:

    Ha Mariet, wat een mooi gedicht heb je weer geschreven, en iets makkelijker te lezen voor mij.
    Wat zul je het koud hebben gehad! Ik was gisteren nog in de Lommerbergen en vind het uitzicht op het kasteel altijd zo mooi in Kessel, er lag geen sneeuw maar het regende het hele weekend.
    Over 4 weken komen we weer naar Jax en dan maken we zeker een afspraak, groetjes ook aan Martin.

  • 29 December 2012 - 18:59

    Joke Heijnen:

    Ha Mariet en Martin,

    Hoorde net je naam op radio 2 ,heerlijk he de top 2000, kijk je ook naar de top 2000 a gogo, opned 3 daar ben ik ook zo,n fan van, genieten van al de mooie muziek, ik maak dan allerlei dingen af zoals een jurkje voor mijn kleindochter, als je met je handen bezig ben kan je goed luisteren.
    Mariet, dit is mijn juiste email adres.gaf bij de vorige reactie het verkeerde.

    Groetjes en goede jaarwisseling

    Nico en Joke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Jacksonville

Mariet

Ik woon in Jacksonville Florida samen met mijn man Martin. Ik werk voor at&t en doe technical support voor internet. Ik heb twee zonen en twee kleindochters, Martin heeft een zoon en een dochter en een kleindochter Mijn hobbies zijn koken, bakken, schrijven en de natuur

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 529
Totaal aantal bezoekers 437401

Voorgaande reizen:

31 Mei 2008 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: