Inga, een echte Zweedse maar ze is niet blond

Dansende gieren om een karkas
ik heb vandaag keelpijn dus draag ik een das
vlinders vliegen van bloem tot bloem
een dikke bij, zoem zoem, zoem zoem
gecko, gek beestje van de nacht
mijn lieverd die kust me zacht zo zacht
de zon staat wat lager maar verwarmt nog steeds de lucht
ik kijk naar witte reigers in hun vlucht
de wijzer van de klok, wat gaat die snel
ik denk aan Limburg, ik mis jullie wel
dollars in mijn tasje, ik kocht niet veel
13 eieren in mijn koelkast en allemaal nog heel
dichten in een sneltrein, dat kan ik heel goed
foto's van Fenna, weemoed


Hallo lieve allemaal

Vandaag denken jullie misschien, wat een vreemd gedicht. Dat komt misschien door de pijnstillers die in mijn lijf rare dingen doen. Ik heb al een paar dagen flinke keelpijn, verder heb ik bijna geen klachten alleen een kleine verhoging, maar ik hoef niet te hoesten of niezen of zo dus ik weet ook niet wat er aan de hand is. Ik had paracetamol meegenomen toen ik in Nederland was maar het zijn tabletten en het doet pijn om die door te slikken dus ik heb gisteren hier gelcapsules gekocht. Maar goed, terug naar mijn gedicht. Gieren, ze worden toch altijd geassocieerd met woestijn maar we hebben er hier heel veel. Ze zijn zwart en ontzettend heerlijk. Martin vertelde me dat je beter ook niet dichtbij kan komen want ze schijnen ontzettend te stinken maar ja, wat verwacht je als dat beest de hele dag alleen maar rottend vlees eet.

Het weer is nog altijd heerlijk, we hebben een week achter de rug met stralend blauwe luchten,een lekker zonnetje, een warm briesje en koele nachten. Dit is met het voorjaar mijn favoriete jaargetijde hier en dat zijn van die dagen dat ik denk, zo mag het het hele jaar blijven.

We hebben een auto !!!! Afgelopen zondag zag ik er eentje op craigslist die me wel wat leek. We belden en kregen te horen dat er iemand naar kwam kijken maar Fred, die hem verkocht zou me bellen als hij nog beschikbaar was na die eerste bezoeker. 40 Minuten later kreeg ik inderdaad een belletje dat we konden komen kijken (de meeste Amerikanen laten niks meer van zich horen, ook al beloven ze terug te bellen). Martin was naar een football game aan het kijken, de Jaguars speelden maar ik kreeg hem toch mee met frisse tegenzin. Het was in Northside, zo’n 15 minuten rijden en wat we zagen beviel ons direct. Het is een Volvo 960, bosgroen, uit 1994 en zij zag er goed uit. Wat krasjes hier en daar maar geen enkel deukje, het interieur ziet er fantastisch uit, nergens beschadigd, leren stoelen, de voorste stoelen kunnen zelfs verwarmd worden. Ik zei al tegen Martin, ze is Zweeds dus we gaan haar Inga noemen. Martin keek onder de motorkap en ze startten haar via startkabels want de accu was leeg. De motor loopt als een tierelier. De koop was al snel gesloten. Fred had een nieuwe auto, de Volvo stond al 5 maanden stil en omdat hij haar niet meer gebruikte en niks wilde uitgeven om haar op te knappen vroeg hij 500 dollars voor haar. Een koopje voor een auto van deze kwaliteit en dan vraag je je af, komt er meer bij kijken al seen nieuwe accu en remschijven en zo. We besloten dus toch om deze kans niet voorbij te laten gaan en dus werd er geld gepind en Martin reed haar naar huis, nou bijna naar huis want toen hij de autoweg afkwam begon ze te pruttelen en sloeg de motor af. Voor de rest van de weg moest er dus geduwd worden, nog zo’n kilometer en toen stond Inga op onze oprit. Nadat er maandag een nieuwe accu in kwam en Martin ook nog nieuwe remschijven achter plaatste en wat klein onderhoud deed konden we haar rond de blok rijden. De stoelen zitten lekker, ze is gemakkelijk te besturen maar het prutteltje komt nog steeds soms opzetten dus daar moeten we nog even naar kijken. De banden zijn nog goed voor een hele tijd, de radio doeth et nog niet maar dat is geen prioriteit en is misschien gewoon een kwestie van wat kabeltjes nalopen. Dinsdagmorgen ga ik naar het DMV om haar over te laten schrijven op mijn naam en dan maak ik ook de verzekering in orde. Overschrijven van de zogenaamde title, eigendomsbewijs gaat me zo’n 100 dollars kosten waarschijnlijk en ik kan gewoon mijn kentekenplaat op haar aanbrengen, die had ik nog van Lucille natuurlijk. Die kentekenplaat gaat gewoon van auto naar auto.

Dus, hier is Inga, mijn Zweedse nieuwe maatje en hopelijk brengt ze mij menige keren naar mijn werk

http://www.google.com/imgres?imgurl=http://caunter.ca/images/volvo.jpg&imgrefurl=http://caunter.ca/volvo.html&usg=__Aom2IwCz-DB-gX1r2qnPnrDMl6Q=&h=383&w=640&sz=149&hl=en&start=18&zoom=1&tbnid=CCPuHu9h4xnrRM:&tbn=h=105&tbnw=176&prev=/images%3Fq%3Dvolvo%2B960%26um%3D1%26hl%3Den%26safe%3Doff%26sa%3DN%26rlz%3D1T4GGLL_enUS387US388%26biw%3D1259%26bih%3D571%26tbs%3Disch:1&um=1&itbs=1&iact=rc&dur=312&ei=-8e6TNSHMsG88gbeh5ziDg&oei=2ce6TOezB4P58AaF05nIDg&esq=6&page=2&ndsp=18&ved=1t:429,r:5,s:18&tx=-119&ty=166

Susan was in het ziekenhuis, de hele week. Ze werd door een van haar buitenkatten gekrabt en had een paar flinke japen op haar hand die ontstoken maar na een paar dagen weer leken te genezen. Vorig weekend kreeg ze ineens hoge koorts en maandag hals over kop naar het ziekenhuis. Na bloedtests en een MRI scan bleek ze een ontsteking in de hersenen te hebben, een zeldzame aandoening, zelfs de doctor moest het opzoeken vertelde ze mij. Ze bleef in het ziekenhuis tot vrijdagavond en moet het even kalm aan doen. Toch akelig vind ik. Ik kan de naam van de aandoening even niet zeggen, iets Latijns natuurlijk maar hopelijk voelt ze zich snel beter. Ik ga haar vanmiddag even opzoeken.

Dit weekend was ook de grote garage sale van Jack en Barbara en ik beloofde te helpen. Vrijdagmorgen zou ik al om half zeven daar zijn om alles mee op te zetten maar toen ik aankwam rijden lag iedereen nog te slapen en nadat ik op alle deuren klopte en niemand open deed en ook niemand de telefoon opnam ben ik gewoon weer naar huis gegaan. Een half uurtje later belde Jack en verontschuldigde zich. Zijn telefoon stond uit en ze hadden zich verslapen. Dus maar weer terug, het is gelukkig bijna om de hoek en na een uurtje sjouwen met spullen stond alles buiten en konden de eerste klanten worden verwelkomd. Het bleef lekker doorlopen maar om 10 uur ging ik naar huis. Ik moest tenslotte werken en had de nacht ervoor weinig geslapen. De eerste tekenen van mijn keelpijn speelden ook al mee. Je gelooft niet wat Jack en Barbara in de loop van de jaren allemaal verzameld hebben, rommel maar ook interessante dingen. Zo vond ik een eerste Amerikaanse editie van de Silmarillion van Tolkien en dat mocht ik hebben. Ook vond ik een tweedelige geschiedenis van de wereld, geschreven in 1918 van H.G. Wells, de science fichtion schrijver die onder andere War of the Worlds en Time Machine schreef. Dat ging ook mee naar huis evenals twee cds, Foreigner Greatest Hits en Billy Joel. Ook vond ik een alleraardigste koelkastmagneet, een gecko in bonte kleuren.

Later deze morgen ga ik nog even terug want vandaag is de laatste dag. Het zal vandaag wel niet meer zo veel worden.

We hebben bezoek uit Georgia. De ex vriend van Raini, Chris is hier sinds vrijdagnacht met een meisje Amy. Ze zijn gisteravond uit geweest en liggen natuurlijk nog lekker te slapen ofschoon ik Raini’s tv hoor. Raini slaapt met de tv aan, ze houdt niet van het donker en van stilte en heeft de tv dus de hele nacht aan. Ze moet vanmorgen al om 7 uur beginnen dus zal toch wel snel opstaan, het is nu twintig op zes. Ik weet niet wat vanmiddag op het programma staat en of er weer uitgebreid gegeten gaat worden zoals de vorige week, ik had nog 3 dagen restjes om mee naar het werk te nemen.
Ik heb nog steeds spullen in de koelkast staan maar die kunnen nu even niet in de vuilnisbak. Die bakken zijn hier van plastic en er zijn openingen in de bodem voor ventilatie. We hebben langs het huis houtblokken opgestapeld staan voor de open haard in de winter en die vuilnisbakken, drie stuks staan daar langs. Nu hebben alle mensen hier last van ratten en muizen met allemaal die beken en bospercelen in de buurt en een hele rattenfamilie is onder onze houtblokken gaan wonen naar het schijnt, ik zag er gisteren door de tuin lopen. Die vuilnisbakken beschouwen ze al shun prive restaurant en het plastic waar ze van gemaakt zijn is zo dun dat ze erdoor heen geknaagd hebben en dus alles proberen onder door die gaten uit de bak te trekken. Er gaan dus geen etenswaren in de bakken voordat ze op donderdagmorgen geleegd worden. We zijn druk op zoek naar vallen of een andere oplossing voor dit problem want ratten, dat vind ik zo vies. Ushuaia zit de hele avond voor de hordeur naar buiten te kijken en te blazen dus ze blijven weg van het huis zelf. Ik heb ook al van andere mensen in de straat gehoord date r dit jaar erg veel knaagdieren voor overlast zorgen. Dat komt ervan als je de natuurlijke vijanden opruimt, dan heb ik het natuurlijk over de zwarte slangen die ratten eten. De meeste mensen freaken als ze die slangen zien die je helemaal niks doen. Wij laten ze lekker met rust omdat we weten dat ze heel nuttig zijn en kiezen tussen een slang in je tuin en ratten is voor ons een heel gemakkelijke keuze.

Dat was het weer voor vandaag, hopelijk is mijn keelpijn over als ik morgen weer ga werken en ik hoop ook dat ik de komende week met de Volvo naar het werk kan.

Dikke knuffel voor allemaal…Mariet xx